در دهههای اخیر، اینترنت و شبکههای اجتماعی تحولات بیسابقهای را در نحوه ارتباط، اطلاعرسانی و تعاملات اجتماعی بشر ایجاد کردهاند. اما در کنار فرصتهای بیشمار، این فضا چالشها و آسیبهای اجتماعی گستردهای را نیز به همراه داشته است. از اختلال در روابط خانوادگی گرفته تا رشد پدیدههایی چون خشونت سایبری، اعتیاد به فضای مجازی و بحرانهای هویتی، همه و همه نشان میدهند که زیست دیجیتال، نیازمند شناخت، آموزش و مراقبت جدی است.
برخلاف تصور رایج، آسیبهای فضای مجازی تنها به حوزه فردی محدود نمیشوند. این فضا با ماهیت باز، بدون مرز و سرعت بالای خود، میتواند ساختارهای اجتماعی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. شکلگیری فرهنگ شهرتهای ناگهانی، مقایسهپذیری مستمر، گسترش اخبار جعلی و تغییر در سبکهای تربیتی تنها بخشی از آثار مخرب این بستر هستند.
۱. اعتیاد به اینترنت و شبکههای اجتماعی
بسیاری از کاربران – بهویژه نوجوانان – به گونهای درگیر این فضا میشوند که دچار وابستگی شدید رفتاری میگردند. این اعتیاد با اختلال در خواب، افت تحصیلی، انزوا و کاهش ارتباطات واقعی همراه است.
۲. خشونت سایبری (Cyberbullying)
قربانی شدن در فضای مجازی – از طریق توهین، تهدید، تمسخر و پخش اطلاعات خصوصی – یکی از معضلات جدیست که میتواند آسیبهای روحی و حتی خودکشی را بهدنبال داشته باشد.
۳. شکلگیری هویتهای جعلی و خودنمایی افراطی
کاربران، خصوصاً در سنین نوجوانی، به دنبال تأیید اجتماعی در قالب لایک و کامنت، ممکن است دست به خودنماییهای ساختگی بزنند و از واقعیتهای زندگی فاصله بگیرند.
۴. افزایش اضطراب و افسردگی ناشی از مقایسهپذیری
زندگیهای به ظاهر کامل و بدون مشکل در شبکههای اجتماعی میتوانند حس ناکافی بودن، مقایسهگری و خودکمبینی را در کاربران تقویت کنند.
۵. ترویج محتوای مخرب و ضداجتماعی
فضای بدون نظارت کافی، بستر مناسبی برای رشد گروههای افراطی، تبلیغ خشونت، نفرتپراکنی، یا حتی ترویج سبکهای زندگی پرخطر است.
نقش نهادهای اجتماعی و مردم نهاد در پیشگیری
پیشگیری از این آسیبها بدون آگاهیبخشی عمومی و آموزش گسترده، ممکن نیست. در همین راستا، سازمان مردمنهاد کنشگران فضای مجازی با تمرکز بر حوزههایی چون سواد رسانهای، تولید محتوای سالم و آموزش والدین و نوجوانان، گامهای مؤثری در جهت ارتقای سلامت اجتماعی در فضای دیجیتال برداشته است.
این سازمان با اجرای دورههای آموزشی، کارگاههای مهارتی، و انتشار محتوای آموزشی سعی دارد تا جامعهای هوشیار، مسئول و مقاوم در برابر آسیبهای فضای مجازی بسازد.
جمعبندی
دنیای مجازی، همچون شمشیری دو لبه، هم میتواند ما را به سوی آگاهی و رشد هدایت کند و هم به سمت انزوا، اضطراب و آسیبهای اجتماعی سوق دهد. آنچه تعیینکننده است، سطح سواد رسانهای و مهارتهای مواجهه با این فضاست. وقت آن رسیده است که بهجای صرفاً استفاده، به درک عمیق و مسئولانه از فضای مجازی برسیم.